Επανορθωτική Οδοντιατρική: Σχεδιασμός χαμόγελου για ελάχιστα επεμβατική θεραπεία

Ζούμε στην εποχή όπου οι ασθενείς είναι πολύ συγκεκριμένοι για τον τρόπο αποκατάστασης των προσθίων δοντιών τους. Δεν αναζητούν μόνο μία αισθητική λύση στα οδοντιατρικά τους προβλήματα, αλλά αναζητούν και θεραπείες που θα έχουν περιορισμένη επίπτωση στους υγιείς οδοντικούς ιστούς. Οι όψεις πορσελάνης αποτελούν μία από τις πιο συντηρητικές και αισθητικές τεχνικές που μπορούμε να εφαρμόσουμε. Ο διάρκεια ζωής τους είναι μεγάλη και είναι ανθεκτικές, ειδικά αν επιλεχθούν οι σωστές ενδείξεις και εφαρμοστούν οι κατάλληλες τεχνικές. Το σημαντικότερο είναι η διατήρηση των υγιών οδοντικών ιστών, έτσι ώστε να περιορίσουμε τις οδοντικές παρασκευές στην αδαμαντίνη. Με αυτό τον τρόπο, το δόντι δεν εμφανίζει ελαστική κάμψη και θα παραμείνει όσο ακέραιο μπορεί να διατηρηθεί ένα φυσικό δόντι. Ακόμη και η γραμμή των παρασκευών μας περάσει την αδαμαντινο-οδοντινική ένωση και εισέλθει στην οδοντίνη, ελάχιστες παρεμβάσεις δεν θα δημιουργήσουν σημαντικό πρόβλημα. Ωστόσο, αν οι ολοκληρωμένες παρασκευές αποκαλύπτουν μεγάλη έκταση οδοντίνης, θα δημιουργηθούν σύνθετα προβλήματα συγκόλλησης με την οδοντίνη και θα αυξηθεί ο παράγοντας κάμψης στους οδοντικούς ιστούς. Αν ένα δόντι που έχει παρασκευασθεί σημαντικά και είναι πιο εύκαμπτο υποβληθεί σε διαφορετικές μασητικές δυνάμεις και συνεχίζει να κάμπτεται, η ρητινώδης κονία στα όρια θα αρχίσει να εκρέει και αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει σε μικροδιαρροή ή ακόμη και αποκόλληση.

Ανάλυση του χαμόγελου

Για να κατανοήσουμε και να οπτικοποιήσουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα με σαφήνεια και να δημιουργήσουμε τον τελικό σχεδιασμό του χαμόγελου, το υπάρχον χαμόγελο θα πρέπει να αναλυθεί προσεκτικά, σε τρισδιάστατη άποψη. Θα πρέπει να ακολουθήσουμε ένα πρωτόκολλο με φωτογραφίες και βίντεο.

Προστομιακή άποψη

Όταν αναλύουμε το χαμόγελο με μία προστομιακή εικόνα, παρατηρούμε τα προβλήματα σε εγγύς άπω και κατακόρυφη διεύθυνση. Επίσης, μπορούμε να παρατηρήσουμε τη μέση γραμμή, το μασητικό επίπεδο και το μήκος και τους άξονες των τομέων και να προσδιορίσουμε το επιθυμητό μελλοντικό χαμόγελο και το μελλοντικό μήκος των τομέων.

Άποψη υπό γωνία 45 μοιρών

Αυτή η γωνία μας προσφέρει τη δυνατότητα να ελέγξουμε την παρειογλωσσική θέση των δοντιών και το συνωστισμό τους. Μας δίνει, επίσης, μία ιδέα τον τρόπο υποστήριξης των χειλέων από τα δόντια.

Η άποψη με βάση το χείλος

Αυτή η άποψη μπορεί να προσδιορίσει την παρειογλωσσική θέση των δοντιών από διαφορετική γωνία.

Ψηφιακή σάρωση της άνω και κάτω γνάθου

Αυτή μας δίνει τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε όλες τις πλευρές των δοντιών σε διαφορετικές γωνίες από τρισδιάστατη άποψη.

Θεραπευτικός σχεδιασμός με ψηφιακό κέρινο ομοίωμα

Η ψηφιακή σάρωση του ασθενή ανοίγεται σε ειδικό λογισμικό που μπορεί να δημιουργήσει ένα ψηφιακό κέρωμα. Για να βελτιωθούν τα προσωπικά χαρακτηριστικά κάθε ασθενή και να δημιουργηθεί μία ικανοποιητική αποκατάσταση, απαιτείται αρμονία στο μέγεθος, το σχήμα και την θέση των δοντιών. Ο οδοντίατρος σχεδιάζει το νέο κέρωμα ψηφιακά και μπορεί να χρησιμοποιήσει τα πρότυπα δοντιών από το λογισμικό. Με αυτό τον τρόπο επιταχύνεται η δημιουργία του κερώματος

Το ολοκληρωμένο ψηφιακό ομοίωμα εκτυπώνεται ως ένα τρισδιάστατο ακρυλικό εκμαγείο.

Λαμβάνεται αποτύπωμα σιλικόνης από αυτό το εκμαγείο και χρησιμοποιείται ως κλειδί σιλικόνης.

Επικοινωνία με τον ασθενή με τη βοήθεια του ακρυλικού προτύπου

Ο οδοντίατρος θα πρέπει να είναι σε θέση να κατανοεί όλα τα στοιχεία που του δίνει ο ασθενής, είτε λεκτικά είτε μη λεκτικά. Χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα στοιχεία, ο οδοντίατρος σχεδιάζει το ψηφιακό κέρωμα, έτσι ώστε ο σχεδιασμός να μπορεί να δοκιμαστεί στο στόμα. Το κλειδί σιλικόνης-που κατασκευάζεται από το εκμαγείο του ψηφιακού κερώματος για να υποδείξει την τελική μορφολογία των δοντιών, το τοποθετείται επάνω στον οδοντικό φραγμό για να επιτραπεί η επισκόπηση των υπαρχόντων θέσεων αυτών των δοντιών στον οδοντικό φραγμό, σε σχέση με το τελικό αποτέλεσμα του κερώματος και των όψεων. Η χειλική υποστήριξη αυτών των αποκαταστάσεων και το αισθητικό μήκος μπορούν να αξιολογηθούν εύκολα και θα πρέπει να εγκριθούν από τον ασθενή. Επίσης, επιθυμούμε να αξιολογήσουμε τις λειτουργικές κινήσεις του ασθενή για να εξετάσουμε αν ο σχεδιασμός θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μίας πρόσθιας αποκατάστασης ή όχι. Ο ασθενής μπορεί να εξετάσει εύκολα το νέο σχεδιασμό του χαμόγελου στο στόμα και θα μπορεί να προσδιορίσει τι του αρέσει και τι όχι. Σε αυτό το στάδιο, μπορούν να πραγματοποιηθούν μικρές αλλαγές στο ακρυλικό. Αν ο ασθενής επιθυμεί μακρύτερα δόντια, μπορεί να προστεθεί σύνθετη ρητίνη στο υπάρχον ακρυλικό πρότυπο για να αυξηθεί το μήκος των δοντιών. Αν ο ασθενής επιθυμεί κοντύτερα δόντια, τα δόντια μπορούν να κοντύνουν και να διευθετηθούν στο μήκος που επιθυμεί ο ασθενής με ένα δίσκο διαμόρφωσης ρητινών. Σε σπάνιες περιπτώσεις, δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε τον ασθενή και αφιερώνουμε ώρες στο σχεδιασμό. Αυτό δεν οφείλεται στην απουσία γνώσεων εκ μέρους του οδοντιάτρου, αλλά επειδή ο ασθενής δεν ξέρει τι θέλει. Ο οδοντίατρος θα πρέπει να μάθει να λέει όχι σε τέτοιους ασθενείς, για να γλιτώσει από το στρες με το οποίο θα φορτιστεί. Αν ο οδοντίατρος και ο ασθενής δυσκολεύονται να συμφωνήσουν στους θεραπευτικούς στόχους, είναι καλύτερο να μην ξεκινήσει η θεραπεία. Εφόσον χρησιμοποιώντας αυτή την προσθετική τεχνική δεν έχετε αγγίξει υγιείς οδοντικούς ιστούς, μπορείτε εύκολα να σκεφτείτε να μην προχωρήσετε στην θεραπεία. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι πολύ ικανοποιημένοι με το σχεδιασμό του στόματος. Επομένως, επιλέγεται το κατάλληλο χρώμα των δοντιών και προχωράμε στο επόμενο βήμα.

Οδοντικές παρασκευές με τη βοήθεια του ακρυλικού

Αυτά τα αισθητικά ακρυλικά δόντια, εκτός από την αξιολόγηση των αισθητικών λειτουργιών και της φώνησης, αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια μας για τις οδοντικές παρασκευές. Εφόσον αυτό το ακρυλικό προσομοιάζει την ακριβή τελική μορφολογία των μόνιμων αποκαταστάσεων, όπως την θέση των κοπτικών άκρων και την προστομιακή μορφολογία των δοντιών, τώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε να παρασκευάζουμε τα δόντια με τη βοήθειά του. Παρασκευάζουμε τα δόντια χρησιμοποιώντας φρέζες αποκοπής βάθους, σύμφωνα με το χρώμα που έχουμε επιλέξει, προσδιορίζουμε το βάθος των παρασκευών μας και χρωματίζουμε τον ακρυλικό οδηγό με ειδικό στυλό.

Μετά την αφαίρεση του ακρυλικού οδηγού από το στόμα είναι πιο ξεκάθαρη η επισκόπηση των περιοχών που χρειάζονται διαμόρφωση λόγω των σημειωμένων περιοχών που έχουμε ήδη χρωματίσει. Το βάθος παρασκευών περιορίζεται μέχρι να αφαιρεθεί όλο το εναπομείναν χρώμα στο δόντι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το δόντι δεν έχει καθόλου χρώμα επάνω του. Αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε επιλέξει μία προσθετική προσέγγιση και αυτό σημαίνει πως χρειάζεται να δημιουργήσουμε μόνο ένα πολύ αβαθές όριο τοξοειδούς λοξοτόμησης και να αποστρογγυλέψουμε τις οξύαιχμες γωνίες με έναν εύκαμπτο δίσκο για να τελειοποιήσουμε τις οδοντικές παρασκευές. Αυτό το αβαθές όριο εξασφαλίζει μία καλή εφαρμογή στα όρια και διατηρεί την υγεία του περιοδοντίου.

Η εργαστηριακή διαδικασία

Υπάρχουν δύο κατασκευαστικές επιλογές από αυτό το σημείο και μετά: η κλασική και η ψηφιακή μέθοδος. Με την πρώτη, λαμβάνονται δύο αποτυπώματα από τον ασθενή. Το ένα αποτύπωμα περιλαμβάνει τις οδοντικές παρασκευές και το δεύτερο λαμβάνεται με τον ακρυλικό νάρθηκα επάνω στα δόντια. Ο οδοντοτεχνίτης μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως οδηγό και να κτίσει τις όψεις του με πρεσαριστά κεραμικά με εξωτερική χρώση ή διαστρωματικές τεχνικές.

Στην περίπτωσή μας, συνεχίσαμε με την ψηφιακή μέθοδο και εφαρμόσαμε μόνο ψηφιακές τεχνικές αποτύπωσης από την αρχή έως την ολοκλήρωση της θεραπείας. Λάβαμε ένα ψηφιακό αποτύπωμα των οδοντικών παρασκευών και ένα ψηφιακό αποτύπωμα του ακρυλικού προτύπου που επέλεξε ο ασθενής. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μία ψηφιακή τεχνική αντιγραφής, σχεδιάστηκαν ψηφιακά οι όψεις. Ακολούθησε η κατασκευή τους, η τοποθέτηση εξωτερικών χρώσεων και το γλασάρισμα.

Δοκιμή

Όταν κατασκευάζονται οι όψεις θα πρέπει πρώτα να δοκιμάζονται στο στόμα. Οι όψεις θα πρέπει να δοκιμάζονται μία προς μία για να ελεγχθεί η εφαρμογή στα όρια με ακρίβεια και στη συνέχεια όλες μαζί, για να παρατηρήσουμε τη συνολική τους ενσωμάτωση μεταξύ τους, με τα χείλη και τέλος, με το πρόσωπο.

Συγκόλληση

Προτιμώ την τοποθέτηση τμηματικού ελαστικού απομονωτήρα στο στόμα, επειδή είναι πιο άνετος για τον ασθενή και ευκολότερο για τον οδοντίατρο να απομονώσει τα δόντια. Μόλις ολοκληρωθεί η επιφανειακή επεξεργασία των δοντιών και των όψεων μπορούν να συγκολληθούν στο στόμα. Είναι καλύτερο η συγκόλληση να ξεκινά με τους κεντρικούς τομείς, συνεχίζοντας με τον πλάγιο και τον κυνόδοντα της μίας πλευράς και τον πλάγιο και τον κυνόδοντα της άλλης. Ο χειρισμός των μαλακών ιστών θα πρέπει να είναι πολύ ήπιος. Ο ευκολότερος τρόπος να γίνει αυτό είναι να τοποθετηθεί η όψη στο δόντι και μόλις εδρασθεί πλήρως, να πολυμεριστεί σημειακά στο μέσο σε μία περιοχή διαμέτρου 2 χιλιοστών. Έτσι, η όψη θα διατηρηθεί στην θέση της ακέραια και τα ρύγχος της φωτεινής πηγής μπορεί να τροποποιηθεί σε μεγαλύτερη διάμετρο. Φωτοπολυμερίστε την περίσσεια της κονίας γύρω από τα ούλα για μόνο 1-2’’. Έτσι, δεν θα πολυμεριστεί πλήρως η ρητινώδης κονία αλλά θα αποκτήσει υφή γέλης. Με αυτό τον τρόπο καθαρίζεται εύκολα με έναν ανιχνευτήρα ή νυστέρι Νο. 12 για τις στενές περιοχές. Ακολουθεί η τοποθέτηση νήματος μεταξύ των όψεων για να καθαριστούν οι όμορες επαφές. Πραγματοποιείται ένας πλήρης πολυμερισμός και τοποθετείται γέλη στα όρια για το στρώμα αναστολής οξυγόνου της ρητινώδους κονίας. Στη συνέχεια, τα όρια θα πρέπει να στιλβωθούν με ελαστικό κυπελλοειδές, αλλά ποτέ με φρέζα διαμαντιού επειδή θα καταστραφεί πλήρως το γλασάρισμα και η στίλβωση της πορσελάνης στα όρια. Το τελικό αποτέλεσμα των συγκολλημένων όψεων παρατηρείται από διαφορετικές γωνίες.

Οι τεχνικές που εξηγήθηκαν παραπάνω θα βοηθήσουν στην αξιοπιστία της επικοινωνίας μεταξύ ασθενή και εργαστηρίου και στην επίτευξη των καλύτερων αισθητικών αποτελεσμάτων με ελάχιστη αφαίρεση οδοντικών ιστών.

Πηγή: DT Middle East and Africa Edition, No.3-vol.7, Μάιος-Ιούνιος 2017