Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μεταλλικές – συνήθως από τιτάνιο – θήκες που στερεώνονται χειρουργικά στο οστό της γνάθου κάτω από τον ιστό των ούλων.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι επιτυχημένα εξαιτίας της φυσικής διαδικασίας κατά την οποία το οστό μεγαλώνει γύρω από το μεταλλικό εμφύτευμα και ενώνεται με αυτό (οστεοενσωμάτωση). Τα οδοντικά εμφυτεύματα έχουν παρόμοια αίσθηση και λειτουργία με τα φυσικά δόντια.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν να αντικαταστήσουν ένα ή περισσότερα δόντια ενώ επίσης ενδείκνυνται για ασθενείς που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν συμβατικές οδοντοστοιχίες ή γέφυρες, γιατί τους λείπουν μέρη της γνάθου.

Προκειμένου να επιτύχει τα οδοντικά εμφυτεύματα ο γναθοχειρουργός ή περιοδοντολόγος τοποθετεί μία ή περισσότερες μεταλλικές θήκες (κυλίνδρους) με σπειροειδές σχήμα μέσα στο οστό της γνάθου κάτω από τον ιστό των ούλων. Τα τεχνητά δόντια μπορεί να συνδεθούν απευθείας με τα εμφυτεύματα ή μπορεί να συνδεθούν με μία ενδιάμεση κατασκευή η οποία εφαρμόζει στα εμφυτεύματα.

Μαζί με τα εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μοσχεύματα οστού για την αναδόμηση της γνάθου και την αντικατάσταση των χαμένων δοντιών.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα ίσως να μην αποτελούν την καλύτερη επιλογή, για καπνιστές ή διαβητικούς καθώς το κάπνισμα και κάποιες ασθένειες στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και ο διαβήτης μπορούν να εμποδίσουν την ανάρρωση και την ικανότητα του σώματος να αντισταθεί ή να θέσει υπό έλεγχο κάποια μόλυνση. Επίσης αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για την επιτυχία του μοσχεύματος. Κατά μέσο όρο περίπου 1 στα 20 οδοντικά εμφυτεύματα αποτυγχάνουν.

Άλλοι κίνδυνοι κατά την διαδικασία εμφύτευσης δοντιού είναι βλάβες στα νεύρα κατά την εγχείρηση, μόλυνση ή κάταγμα του οστού από τις εμφυτευμένες θήκες.

Είδη εμφυτεύματων

Τα δύο βασικά είδη εμφυτευμάτων είναι τα ριζόμορφα (ενδοοστικά) και τα υποπεριοστικά:

Ριζόμορφο.  Αυτό το είδος εμφυτεύματος είναι παρόμοιο σε σχήμα με τη ρίζα ενός κανονικού δοντιού. Τοποθετείται κατευθείαν μέσα στο οστό της γνάθου, όπου στερεώνεται σταθερά με τη διαδικασία της οστεοενσωμάτωσης.

Υποπεριοστικό. Το υποπεριοστικό εμφύτευμα τοποθετείται πάνω από το εναπομείναν οστό και ενδείνκυται, όταν η δομή της γνάθου δεν είναι σταθερή εξαιτίας ανεπαρκούς ή εξασθενημένου οστού. Αυτό το είδος εμφυτεύματος έχει αυξημένο κίνδυνο βλάβης του νεύρου, μουδιάσματος των χειλιών και μόλυνσης για αυτό και χρησιμοποιείται σπάνια.

Διαδικασία και τοποθέτηση εμφυτευμάτων

Η διαδικασία περιλαμβάνει αρκετά στάδια που ίσως πάρουν μήνες.

Ο ιστός των ούλων κόβεται και ανασηκώνεται, για να φανεί το οστό. Τότε γίνονται τρύπες ακριβείας μέσα στο οστό, όπου θα τοποθετηθεί κάθε εμφύτευμα. Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται μέσα στις τρύπες και γίνονται ράμματα, ώστε ο ιστός των ούλων να κλήσει πάνω από το κόκαλο και τα εμφυτεύματα. Τα ράμματα ή θα απορροφηθούν ή θα αφαιρεθούν από τον οδοντίατρο.

Σημαντικό είναι να δοθούν ειδικές οδηγίες στους ασθενείς που θα εξηγούν πώς θα καθαρίζουν το στόμα τους κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης μετά την εγχείρηση.

Γενικά, συνιστάται διατροφή με μαλακές τροφές, για να αποφύγουν τον πόνο και την πίεση στα νέα εμφυτεύματα.

Η οστεοενσωμάτωση συμβαίνει σταδιακά, καθώς προχωράει η ανάρρωση. Τα εμφυτεύματα είναι σταθερά στερεωμένα στο οστό συνήθως μέσα σε 3 έως 6 μήνες μετά την τοποθέτηση.

Εισαγωγή μεταλλικών θηκών. Αφού ολοκληρωθεί η ανάρρωση, τα ούλα ξανανοίγονται και τοποθετούνται μικρές μεταλλικές θήκες (κύλινδροι) στα νέα εμφυτεύματα. Κάθε θήκη είναι σπειρωτή, όπως οι βίδες που στηρίζουν το νέο τεχνητό δόντι. Αυτό το στάδιο της διαδικασίας εμφύτευσης είναι λιγότερο επώδυνο και έχει χρόνο ανάρρωσης μόνο 1 με 2 ημέρες.

Κατασκευή νέων δοντιών. Όταν αναρρώσει ο ιστός των ούλων, φτιάχνονται καλούπια του στόματος σας που χρησιμοποιούνται, για να φτιαχτούν ομοιώματα της γνάθου και των δοντιών που έχουν απομείνει. Τα νέα τεχνητά δόντια βασίζονται σε αυτά τα ομοιώματα.

Τα τεχνητά δόντια μπορεί να είναι είτε αφαιρούμενα, είτε μόνιμα (μη αφαιρούμενα), είτε συνδυασμός και των δύο.

Τα μόνιμα δόντια βιδώνονται πάνω στα εμφυτεύματα και κρατούνται σταθερά στη θέση τους. Είναι σχεδιασμένα, για να μπορούν να αφαιρεθούν μόνο από τον οδοντίατρο.

Αν και το συνολικό ποσοστό επιτυχίας των οδοντικών εμφυτευμάτων είναι 90-95%, ένα ποσοστό αποτυγχάνει εξαιτίας κακής συντήρησης τους. Τα εμφυτεύματα μπορεί επίσης να μολυνθούν ή να σπάσουν.

Η αντικατάσταση μονήρους δοντιού στην αισθητική ζώνη είναι μία από τις συνηθέστερες ενδείξεις για τοποθέτηση οδοντικού εμφυτεύματος.

Τα προβληματικά δόντια εξάγονται ακολουθώντας ατραυματικές αρχές και στην θέση τους τοποθετείται εμφυτευματο-συγκρατούμενη προσωρινή αποκατάσταση με εξαιρετικά αισθητικά βιολογικά και λειτουργικά αποτελέσματα.

Σε περιστατικά, όμως, προβληματικών σημείων με οστική απώλεια/ουλικές υφιζήσεις όπως προαναφέρθηκε και παραπάνω, το κλινικό σενάριο παρουσιάζει ένα διαφορετικό δίλημμα.

Η Άμεση Οδοντοφατνιακή Αποκατάσταση (IDR) είναι μία χειρουργική και προσθετική τεχνική η οποία δημιουργήθηκε με σκοπό να διευρύνει τις ενδείξεις για άμεση φόρτιση σε μεμονωμένα δόντια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι ιστικές απώλειες διαφόρων διαστάσεων ανακατασκευάζονται στην ίδια χειρουργική συνεδρία τοποθέτησης του εμφυτεύματος και της μεταβατικής στεφάνης, μειώνοντας τον αριθμό των επεμβάσεων και έχοντας προβλεψιμότητα από αισθητικής άποψης. Το πρωτόκολλο IDR αναπτύχθηκε πριν από 11 χρόνια από την ανάγκη να ελαχιστοποιηθεί η διάρκεια της θεραπείας και η νοσηρότητα των διαδικασιών ανακατασκευής που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Η IDR τεχνική θα παρουσιαστεί 8-10 Απριλίου σε ένα τριήμερο σεμινάριο στην Αθήνα από τον Dr Jose Carlos Martins Da Rosa.

Αμεση Οδοφατνιακή Αποκατάσταση