Όλα τα είδη του στοματικού βακτηρίου Streptococcus mutans ποικίλουν όσον αφορά τη δυνατότητα μεταβολισμού υδατανθράκων, την παραγωγή οξέος και κατά συνέπεια τη δημιουργία τερηδόνας.

Eπιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο συνέκριναν τα γονίδια 9 διαφορετικών στελεχών S.mutans που απομονώθηκαν αρχικά στη Σκανδιναβία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ.

Ανακάλυψαν σημαντική ετερογένεια στο γενετικό περιεχόμενο, υποστηρίζοντας την άποψη πως κάθε είδος δεν περιέχει μόνο ένα βασικό γονιδίωμα S.mutans αλλά και ένα διακριτό γονιδίωμα που περιλαμβάνει γονίδια που λαμβάνονται από άλλες πηγές και δεν είναι σημαντικά για την επιβίωση του βακτηρίου.

Κατέληξαν στο συμπέρασμα πως σχεδόν ένα πέμπτο των γονιδιακών αλυσίδων του DNA που κωδικοποιεί πρωτεΐνες στο στέλεχος UA159 του S.mutans είναι απαραίτητο. Αν το γονιδιακό περιεχόμενο ποικίλλει μεταξύ των στελεχών S.mutans σε ολόκληρο τον κόσμο, τι γίνεται με το γονιδιακό περιεχόμενο που υπάρχει στην ίδια γεωγραφική τοποθεσία;

Θα μπορούσε ο τύπος του S.mutans που αποικεί στο στόμα να συμβάλλει στην ποικιλομορφία που παρατηρούν οι οδοντίατροι στην ευπάθεια κάθε ασθενή στην τερηδόνα;

Μία ομάδα αποφοίτων από το Εθνικό Ινστιτούτο Οδοντικών και Κρανιοπροσωπικών Ερευνών των ΗΠΑ έδωσε μία πρώτη απάντηση από μία μελέτη 5 στελεχών S.mutans στο στόμα 9 τυχαία επιλεγμένων παιδιών από την Ανατολική Άιόβα.

Τα παιδιά εμφάνιζαν από 2-9 αναγνωρισμένα στελέχη S.mutans. 7 εμφάνιζαν ελάχιστη έως καθόλου οδοντική τερηδόνα και υπήρχαν στο στόμα τους διάφορα στελέχη S.mutans που ήταν όμοια γενετικά, ενώ δύο με σημαντική τερηδονική προσβολή εμφάνιζαν στελέχη με μοναδικό γονότυπο.

Η ομάδα συνέλεξε στη συνέχεια 44 στελέχη S.mutans από τα παιδιά και τα συνέκριναν ένα προς ένα με την τυπική γονιδιακή ακολουθία του στελέχους UA159. Βρήκαν πως 323 από τις γονιδιακές αλληλουχίες που υπήρχαν στο UA159 δεν υπήρχαν σε ένα ή περισσότερα από τα εξεταζόμενα στελέχη.

“Συνολικά, η ποικιλομορφία στο γονδιδιακό περιεχόμενο μεταξύ των στελεχών S.mutans εμφάνιζε μία ρευστή και ταχέως εξελισσόμενη γονιδιακή δομή που είναι πιθανό να είναι παρόμοια με αυτή που συναντάται σε άλλους Στρεπτόκοκκους”, σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Πηγή: NIDCR, Science News in brief